Seven Minutes in Heaven

7 mín og 17 sek. Þessi tímasetning hefur verið mér afskaplega hugleikin undanfarna daga. Hef komist að því að á 7 mínutum getur maður komi ótrúlega miklu í verk. Það tekur mig til dæmis að jafnaði um sjö mínutur að fara í sturtu á morgnana ef ég er að flýta mér. Eins er ég c.a. 7 mínútur að keyra heim úr vinnunni ef ég fer eftir að mesta síðdeygis-traffíkin er liðin. Þá las ég það um dagin að samkvæmt nýlegri breskri rannsókn, stunda bretar kynlíf að jafnaði í 7 mínútur í senn (er þá allur forleikur, allt klapp og klór væntanlega undanskilið). Hver man svo ekki eftir hinu geysivinsæla unglingaspili “Seven Minutes in Heaven” sem hefur fylgt hverri kynslóðini á fætur annarri. Að vísu spilaði ég það aldrey sjálfur en sögurnar voru alltaf virkilega djúsí.

En ástæðan fyrir því að ég velti þessu fyrir mér núna er sú að á laugardaginn liðu einmit 7 mínútur og 17 sekontur frá því að ég kom í mark í 10 km hlaupi Glitnis og þangað til Viktor Elvar kom í mark, en hann hafði einmitt hlaupið sömu vegalengd. Það má ef til vill segja að þá hafi ég loksins upplifað mínar “Seven minutes in heaven”.

Siggi Valur

 

 

Athugasemdir

[Grelli (IP-tala skráð) 22.8.2007 kl. 10:26]

Voru þetta Seven minutes in heven með Ingibjörgu eftir hlaupið?

[Tryllti (IP-tala skráð) 24.8.2007 kl. 09:55]

Það er akkúrat það sem ég óttast.

Það er einnig rétt að taka það fram að skv. flögutíma voru þetta rétt um 6 mínútur.  Sigurður tróð sér náttúrlega fremst í hópinn á meðan ég beið eftir honum við Iðnó og þurfti svo að fara aftast í ráshópinn tæpri mínútu fyrir hlaup!  Svo kallar maður hann vin sinn!

Hann þurft því ekki að sviga fram hjá 2400 manns allt hlaupið eins og ég þurfti.  Í mesta lagi þurfti hann að taka svigið fram hjá 20-40 manns.  Það munar klárlega um það, þó að Silli átti sig ekki á því!

[Óskar Örn Guðbrandsson, 24.8.2007 kl. 18:17]

Gaman að þið skulið vera komnir aftur - ekki laust við að maður væri farinn að sakna ykkar lítillega (legg þó áherslu á lítillega).